Politieke cartoons gebruiken beelden en tekst om commentaar te geven op een hedendaags sociaal probleem. Ze kunnen een karikatuur bevatten van een bekende persoon of een toespeling op een hedendaagse gebeurtenis of trend. Door de beeld- en tekstelementen van de cartoon te onderzoeken, kunt u zijn diepere boodschap beginnen te begrijpen en de effectiviteit ervan te evalueren.
Stappen
Deel 1 van 2:
Het onderzoeken van de afbeelding en tekst
1. Scan de cartoon voor herkenbare symbolen of cijfers. Als je voor het eerst naar een politieke cartoon kijkt, identificeer je snel de belangrijkste visuele elementen. Kun je mensen erkennen, zoals politici of beroemdheden? Welke soorten uitdrukkingen maken ze? Hoe zit het met grote symbolen of plaatsen, zoals de hoofdstad of een land? Deze visuals zijn belangrijke hints om u te helpen identificeren waar de cartoon over gaat.
Gemeenschappelijke symbolen in politieke cartoons
Uncle Sam of een adelaar voor de Verenigde Staten John Bull, Britannia of een leeuw voor het Verenigd Koninkrijk Een bever voor Canada Een beer voor Rusland Een draak voor China Een zon voor Japan Een kangoeroe voor Australië Een ezel voor de Amerikaanse Democratische Partij Een olifant voor de Amerikaanse Republican Party
2. Identificeer gebieden met overdrijving of karikatuur. Cartoonisten zullen bepaalde mensen, plaatsen of andere elementen van de tekening vaak overdrijven of vervalsen, ofwel iets gemakkelijk herkenbaar te maken of een punt te maken. Identificeer eerst welke aspecten zijn overdreven of vervormd. Vraag jezelf dan waarom de kunstenaar die beslissing mogelijk heeft gemaakt.
Veel politieke cartoonisten omvatten karikaturen van bekende politici, wat betekent dat ze hun kenmerken of instanties voor humor, eenvoudige identificatie of benadrukken een punt overdrijven. Een kunstenaar kan bijvoorbeeld een overgewicht politicus maken, zelfs groter om hun hebzucht of kracht te benadrukken.
3. Herkennen wanneer de kunstenaar ironie gebruikt, en hoe. Kunstenaars creëren vaak ironie door het verschil te benadrukken tussen de manier waarop dingen zijn en de manier waarop ze zouden moeten zijn. Dit is meestal erg overdreven en gemakkelijk op te halen, omdat de cartoonist niet wil dat je het verkeerde idee krijgt. Hun gebruik van ironie kan een grote aanwijzing zijn om hun perspectief op de kwestie bloot te leggen.
Als de cartoonist bijvoorbeeld rijke mensen vertoont die geld ontvangt terwijl armere mensen ze voor verandering smeken, gebruiken ze ironie om de kijker te laten zien hoe verkeerd zij geloven dat de situatie is.
4. Let op hoe stereotypen worden gebruikt. Een cartoonist kan herkenbare stereotypen in de cartoon gebruiken, ofwel om de lezer te helpen identificeren of om ze uit te roepen als aanstootgevend en verouderd. Probeer deze stereotypen uit een academisch standpunt te bekijken, zelfs als ze zich kwetsend of aanstootgevend voelen. Hoe wordt de kunstenaar gebruikt of afgespeeld van het stereotype? Waarom hebben ze ervoor gekozen om het op deze manier te gebruiken?
Bijvoorbeeld staat het stereotype van een dikke man in een pak vaak voor zakelijke interesses.
Als u een historische politieke cartoon analyseert, neemt u de periode in aanmerking. Was dit soort stereotype de norm voor deze tijd? Hoe daagt de kunstenaar het uit of ondersteunt het?
5. Lees alle dialoog en bijschriften en kijk hoe ze met de beelden werken. Er zal niet veel tekst in een politieke cartoon zijn, maar wat er echt kan helpen bij het ontcijferen van het probleem en bericht. Lees de tekst voorzichtig en vraag jezelf hoe het verduidelijkt of de afbeeldingen die je ziet of compliceert.
Tekst in politieke cartoons
Labels kan worden geschreven op mensen, objecten of plaatsen. Een persoon in een pak kan bijvoorbeeld worden geëtiketteerd "Congres" of een werkmap kan worden gelabeld met de naam van een bedrijf.
Tekstbellen kan van een of meer van de personages komen om dialoog te tonen. Ze zijn vertegenwoordigd door solide cirkels of dozen rond de tekst.
Gedachte bubbels laat zien wat een personage denkt. Ze zien er meestal uit als kleine wolken.
Bijschriften of titels zijn tekst buiten de cartoon, onder of erboven. Ze geven meer informatie of interpretatie aan wat er in de cartoon zelf gebeurt.
6. Zoek naar toespelingen naar hedendaagse evenementen of trends. Veel politieke cartoons zijn gekoppeld aan actuele gebeurtenissen of trends, die vaak gemakkelijk herkenbaar zijn. Denk aan de huidige grote nieuwsverhalen en zoek naar aanwijzingen voor hen in de cartoon, zowel visueel of tekstueel.
Een cartoon over stemmen kan bijvoorbeeld een stemballot bevatten met politieke kandidaten en beroemdheden, wat aangeeft dat er meer mensen geïnteresseerd zijn in stemmen voor beroemdheden dan overheidsfunctionarissen.
De effectiviteit van toespelingen vermindert vaak in de loop van de tijd, aangezien mensen de trends of evenementen vergeten.
Deel 2 van 2:
Het analyseren van het probleem en bericht
1. Gebruik de cijfers, symbolen en tekst om het probleem bij het spelen te identificeren. Om dieper in de cartoon te gaan, is het essentieel dat je het probleem oppeert dat de cartoonist wordt weergegeven. Je bent waarschijnlijk al begonnen met een aantal ideeën uit je zorgvuldige observatie. Daag jezelf uit om te bepalen wat het exacte onderwerp is.
Als u hulp nodig heeft, Google de voorwaarden, mensen of plaatsen die u herkent en ziet wat ze onlangs in het nieuws zijn geweest. Doe wat achtergrondonderzoek en kijk of de thema`s en gebeurtenissen lijken te verbinden met wat je in de cartoon zag.
2. Bepaal welk perspectief de artiest over het probleem heeft. Cartoons worden vaak gemaakt over controversiële onderwerpen, dus er zijn waarschijnlijk verschillende kijkpunten die de cartoonist had kunnen nemen. Bepalen wat hun weergave is, zal u helpen het algemene bericht te verzamelen. Stel jezelf eens hoe de verschillende personages, objecten of plaatsen worden geportretteerd en als je een duidelijke held, slechterik of slachtoffer kunt identificeren.
Het uitzicht is misschien complex, maar doe je best om het uit te parseren. Een anti-oorlogscartoon kan bijvoorbeeld de soldaten als helden portretteren, maar de overheid bestelde ze in strijd als egoïstisch of verkeerd.
3. Denk na over welk publiek de cartoon is gemaakt. Een cartoonist creëert hun cartoon met een bepaald publiek in gedachten, denk aan hun ervaringen en aannames. Kijk naar de publicatie van de cartoon en vraag jezelf welk segment van de bevolking het meest gericht is op. Wat zijn hun politieke neigingen, vooral op dit probleem? Hoe kunt u verwachten dat ze reageren op de cartoon?
Een politieke cartoon in een meer conservatieve publicatie zal bijvoorbeeld een ander bericht overbrengen en verschillende middelen gebruiken om het te overbrengen, dan één in een liberale publicatie.
4. Identificeren welke argumentatieve of overtuigende gereedschappen de kunstenaar gebruikt. Om de cartoon echt te analyseren, wil je niet alleen denken wat de kunstenaar zegt, maar ook welke tools ze het doen. Een goed uitgangspunt is om de retorische apparaten van ethos, pathos en logo`s te overwegen, die elementen van spraak en taal zijn die worden gebruikt om krachtige, effectieve argumenten te creëren. Denk na over hoe de kunstenaar deze in de cartoon gebruikt en waarom ze ervoor kiezen om ze te gebruiken.
Retorische apparaten
Pathos: Een emotionele aantrekkingskracht die probeert de lezer op een emotioneel niveau te betrekken. De cartoonist zou bijvoorbeeld hulpeloze burgers kunnen laten misleiden door bedrijven om je medelijden en gevoel van onrecht te piqueren.
Ethos: Een ethische aantrekkingskracht bedoeld om de legitimiteit van de auteur aan te tonen als iemand die commentaar kan geven op het probleem. Dit kan worden weergegeven via de naam van de auteur, die zoiets zou kunnen zeggen, "door Tim Carter, journalist die gespecialiseerd is in economie."
Logo`s: Een rationele aantrekkingskracht die logisch bewijs gebruikt om een argument te ondersteunen, zoals feiten of statistieken. Bijvoorbeeld, een bijschrift of label in de cartoon kan statistieken zoals de werkloosheid of het aantal slachtoffers noemen een oorlog.
5. Vermeld het algemene bericht van de cartoon in een paar zinnen. Gebruiken wat je hebt geleerd, waargenomen en geanalyseerd uit de verschillende elementen van de cartoon, daag jezelf uit om het algemene bericht te identificeren. Kook het tot één zin, als je kunt. Wat wil de cartoonist dat je uit deze cartoon komt? Hoe zou je de boodschap aan iemand anders beschrijven?
6. Evalueer de effectiviteit van de cartoon. Zodra je alle elementen van de cartoon hebt samengesteld, neem dan even in en denk na over hoe effectief het is. Overweeg dit vanuit uw standpunt en die van het beoogde doelgroep. Vraag jezelf:
Maakt het een goed argument?
Gebruikt het geschikte en zinvolle symbolen en woorden om een gezichtspunt over te brengen?
Doe de mensen en objecten in de cartoon adequaat het probleem?
Video
Door deze service te gebruiken, kan sommige informatie worden gedeeld met YouTube.
Tips
Houd u op de hoogte van de huidige gebeurtenissen om de hedendaagse politieke cartoon duidelijker te begrijpen.
Als je problemen hebt met het onderscheiden van de betekenis van een politieke cartoon, probeer dan te praten met vrienden, klasgenoten of collega`s.
Gebruik HIPPS om de politieke cartoon te analyseren.
Historische context: wanneer?
Bedoelde doelgroep: voor wie?
Gezichtspunt: POV van de auteur.
Doel: waarom?
Betekenis: om welke reden?
Waarschuwingen
Politieke cartoons zijn vaak bedoeld om grappig en af en toe politieke juistheid te negeren. Als u beledigd bent door een cartoon, denk dan na over de redenen waarom een cartoonist bepaalde politiek onjuiste symbolen zou gebruiken om een probleem te beschrijven.