Hoe disciative fuga te diagnosticeren
Dissociatie wordt vaak ervaren door het dagdromen of het verliezen van jezelf in een boek. Wanneer een dissociatie de identiteit tot een punt beïnvloedt dat niet kan worden "knappen", kan dit als een fuga worden beschouwd.Bij het ervaren van dissociatie, kunt u gedesoriënteerd worden, de geheugenfunctie verliezen of in de war raken van wie u bent. In dissociatieve fuga is het gebruikelijk om ver weg te reizen of weg te dwalen weg van wat als thuis wordt beschouwd. Bij het diagnosticeren van dissociatieve fuga, is het belangrijk om potentiële medische of psychologische oorzaken te onderzoeken. Een goede diagnose van een professional voor geestelijke gezondheid wordt geadviseerd.
Stappen
Deel 1 van 3:
Gedragsmarkeringen herkennen1. Notitie plotseling of ongeplande reizen. Een grote indicator van dissociatieve fuga is plotseling en ongeplande reizen. Men kan een onverwachte rit in het hele land, springen op een bus of trein en ga weg van huis. De persoon kan een plaats terechtkomen die hij of zij nooit eerder heeft bezocht of geen vertrouwdheid heeft.
- De persoon kan uren rijden, neem de metro in de stad of begin met lopen.

2. Let op een nieuwe identiteit. In sommige gevallen kunnen individuen een nieuwe identiteit aannemen om het verlies van identiteit te compenseren. De persoon kan een nieuwe naam aannemen, nieuwe interesses kiezen en nieuwe vrienden maken.

3. Extreme stressoren herkennen. Hoewel er geen definitieve precursor is aan dissociatieve fuga, kan extreme stress één bijdragende factor zijn. Stress kan te wijten zijn aan geweld, misbruik, oorlog, natuurramp of een ongeluk. Het evenement kan met de persoon zijn gebeurd, of de persoon is mogelijk getuige geweest van een traumatische gebeurtenis, zoals een kind getuige van misbruik in het huis.

4. Observeer persoonlijk functioneren. Dissociative Fugue beïnvloedt het geheugen, de perceptie en identiteit.Ondanks deze grote veranderingen lijkt de persoon niet mentaal ziek of heeft u gevaarlijk of storend functionerend. De persoon lijkt mogelijk normaal te functioneren in termen van sociaal functioneren en dagelijkse functioneren, maar heeft nog geen herinneringen aan het leven.
Deel 2 van 3:
Fuga-patronen identificeren1. Verken de lengte van de fuga. Meestal is de lengte van de fuga afhankelijk van de ernst van de stressor die het uitzet. Fugues kunnen momenten, dagen, weken, en zelden, maanden of jaren duren. Over het algemeen duren fugues een kwestie van dagen.
- De meeste mensen die een dissociatief fuga ervaren hebben één aflevering zonder recidief.

2. Opmerking Geheugenblokken van de Fuga-staat. Het is niet ongebruikelijk voor individuen om te vergeten wat er tijdens de Fuga-staat is gebeurd. Zodra herinneringen en identiteitsrendement, kan de persoon de gebeurtenissen van de Fuga niet herinneren, zoals reizen, de mensen die hij of zij elkaar ontmoette, of andere gebeurtenissen die hebben opgetreden.

3. Beseffen dat herinneringen kunnen terugkeren. Het wordt geloofd dat de herinneringen van de persoon nog steeds aanwezig zijn, toch even begraven en niet in staat zijn om te worden herinnerd. Herinneringen kunnen verblijven als gevolg van milieutriggers in de omgeving van een persoon.

4. Observeer een onvermogen om evenementen uit het verleden te herinneren. Dissociative Fugue betreft een verlies van herinneringen en een identiteitsverlies. Een persoon herinnert zich misschien niet zijn of haar eigen naam, familieleden, baan of andere identificerende factoren uit het leven.
Deel 3 van 3:
Differentiëren van andere omstandigheden1. Beoordeel drugs- of alcoholgebruik. Sommige vormen van geheugenverlies kunnen het gevolg zijn van drugs- en alcoholgehalte. Rapporten van "blackouts" kunnen optreden als gevolg van alcoholgebruik of als gevolg van het gebruik van medicijnen.
- Vraag of medicijnen of alcohol zijn gebruikt, in welke frequentie en hoe recent. Vraag naar drugs- of alcoholbedrag en -frequentie.
- Slaapgebrek kan ook vervallen in geheugen of identiteit veroorzaken.

2. Bepaal de aanwezigheid van hersentrauma of hersenziekte. Diagnose Dissociative Fugue omvat het eerst uitsluiten van medische oorzaken. Zie een arts voor een onderzoek. Hij of zij kan een reeks tests uitvoeren om medische oorzaken voor de fuga te regeren. Bepaalde diagnoses, zoals hoofdletsel en hersenziekten kunnen geheugenproblemen of identiteitsproblemen omvatten.

3. Uitsluiten epilepsie of aanvalstoornissen. Een arts kan tests uitvoeren om de aanwezigheid van een aanvalstoornis of epilepsie uit te sluiten. Deze stoornissen kunnen het functioneren van het geheugen beïnvloeden en kunnen sommige tests gebruiken.

4. Ontvang een psychologische evaluatie. Na het uitsluiten van medische oorzaken, kunt u ervoor kiezen om een psychologische evaluatie te hebben om een diagnose duidelijker te definiëren.Een psycholoog gebruikt verschillende beoordelingen om dissociatieve fuga te diagnosticeren. Een grondige geschiedenis van familieleden kan ook worden opgenomen.
Deel in het sociale netwerk: